Winter in Afrika
8 augustus 2016 - Amatole, Zuid-Afrika
6 augustus
Vandaag was weer met name een reisdag. We gingen naar de Drakensbergen. Ik had vannacht eindelijk een normale lengte slaap gehad dus vandaag weer eens geen moeite met het open houden van mijn ogen zoals ik de afgelopen reisdagen had. Ik had best veel energie en baalde dat ik in de bus moest zitten. We hadden een kronkelweg, dus lezen ging ook niet zonder misselijk te worden. Maar gelukkig is het altijd gezellig in de bus met hier en daar een grapje (bijv een snoepje voeren aan iemand die met mond wagenwijd open ligt te slapen). Gelukkig hebben we wel enkele stops gemaakt. De eerste was bij een tankstation om te tanken (duh) en om wat te drinken en naar het toilet te gaan. De 2e stop was bij de Capture Sire van Mandela. Ik ben hier iets meer te weten gekomen over hem, want ik moet eerlijk bekennen dat ik me niet had ingelezen. Zo weet ik nu dat Nelson niet zijn officiële voornaam was (deze heeft hij op school van de juf gekregen omdat het gangbaarder was om een Engelse naam te hebben). Zijn echte naam was Rolihlahla Mandela. Hij was een zoon van een Xhosa chef en werd geboren op 18 juli 1918 in Mveso. In Johannesburg is hij in aanraking gekomen met de politiek, waar hij ook zijn diploma in rechten haalde. In 1944 vormde hij met 2 anderen de Youth League of the African National Congressen (ANC). In de jaren 50 was hij een van de frontmannen van de campagnes van de ANC tegen de apartheid. Hiervoor werd hij in 1952 opgepakt en gestraft. Maar daarna zat hij nog niet vast. In 1964 is hij nog eens opgepakt (na lang onderduiken) en moest hij voorkomen en werd hij veroordeeld voor sabotage en het opzetten van een revolutie. Hiervoor kreeg hij levenslang, waarvan hij er 18 jaar heeft doorgebracht op robbeneiland (waar ik ook nog naar toe ga) en daarna op het vasteland. Hij kwam in 1990 vrij. In 1991 werd hij verkozen tot president van de ANC, in 1993 won hij de Nobelprijs voor de vrede en in 1994 werd hij president van Zuid Afrika. In 2013 is hij gestorven op 95 jarige leeftijd. Ik dacht altijd dat hij onschuldig in de gevangenis had gezeten, maar nu ben ik er dus achter gekomen dat hij bommen heeft gelegd en mensen heeft gedood. Dus dan is het niet helemaal onterecht. De plaats waar we nu waren was in ieder geval de plaats waar hij is opgepakt op 5 augustus 1964. We waren hier dus bijna 52 jaar later op die plek, scheelde 1 dag. Best bijzonder als je daar over na denkt. Hier stond ook een heel mooi monument dat daar geplaatst is 50 jaar later. Dus dit was best een interessante stop. Weer iets geleerd.
Daarna zijn we ook nog gestopt bij de howick falls. Niet echt fantastisch om foto's te maken, er stond een hek en de waterval lag in de schaduw. Maar de waterval zelfs was wel mooi. Het was nog best een trip naar ons hotel, want het was zo'n kronkelweg door de bergen. Dus de bus kon niet zo snel. En het begon al donker te worden. Dus veel van de omgeving heb ik ook niet gezien, maar we hebben het gehaald. En het resort waar we nu zitten is ook weer erg sjiek. We hadden zelfs entertainment bij het diner! Ik ben wel op tijd naar bed gegaan, want ik was toch wel moe. Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg uit bed, een redelijk normale tijd zelfs!
7 augustus
Vandaag vertrok de bus om kwart over 8. Dus ik kon tot kwart over 7 in bed blijven. Het voelde als uitslapen. We gingen met de bus naar Underberg. Hier zouden 4x4 drive auto's op ons wachten om met ons omhoog te gaan naar sani pass en naar Lesotho. De weg naar Sani Pass is een reis naar het dak van Zuid Afrika. Het is een spectaculaire tocht met haarspeldbochten omhoog en het brengt je dan naar Lesotho. Dit is de hoogste pass in Zuid Afrika met zijn 2865m en het uitzicht is dan ook erg adembenemend. En het is hier winter... Dus er lag SNEEUW! Dus je kunt je voorstellen dat het daar fris was. We zaten in een 4x4 drive auto voor 7 personen. Maar de achterbank, waar ik het eerste stuk heb gezeten was niet erg comfortabel en ook niet handig voor het maken van foto's. Na een stukje ben ik van auto geruild, omdat deze iets groter was en dus iets meer plek had. En hier zat ik gewoon op de midden achterbank waar de ramen open konden en ik dus wel mooie foto's kon maken. Ook zijn we gestopt bij verschillende viewpoints waar je ook echt mooie foto's kon maken. En de weg ernaartoe is echt heel smal, stijl en hobbelig. De gidsen noemde het de echte Afrikaanse massage. En het was nu glad vanwege de sneeuw. Onderweg moesten we op een gegeven moment langs een gestrande vrachtauto. Deze stond vast en kon niet verder. Op de terugweg stond hij er nog steeds.
We moesten halverwege door de douane, want Lesotho is een apart land van Zuid Afrika. Dus dat betekende weer 4 stempels in mijn paspoort. Zo komt deze wel vol, haha. En zonder paspoort kom je er dus ook niet in. Lesotho is het hoogste koninkrijk ter wereld. Het land is groter dan België en net kleiner dan Nederland. In 1966 is het onafhankelijk geworden van Engeland. In Lesotho wonen de Basotho bevolking en dit volk lijkt een beetje op de nomaden. In de zomer zijn ze bovenin de bergen te vinden met hun vee, in de winter trekken ze naar de lager gelegen gebieden. Wij zijn even in een dorpje daar westen kijken en hier kregen we uitleg over dit volk en hebben we hun brood en bier geproefd. Het brood was lekker, het bier zeer zeker niet. Nog viezer dan gewoon bier in Nederland! Maar het was erg interessant om dit dorpje te zien.
Daarna hebben we gegeten bij the highest pub of Afrika (2874m). Helaas was de lasagne koud, maar verder smaakte het buffet daar beat prima. Het waaide daarboven wel ontzettend. Dus toen ik een foto van het uitkijkpunt daar wilde maken, waaide ik bijna de berg af. Maar het is me gelukt en ik heb echt prachtige foto's. Zeker een aanrader deze tocht! Toen moesten we nog terug naar beneden. Ook dit was weer erg indrukwekkend. Ik ben blij dat we een goede chauffeur hadden, want een klein foutje en de jeep (en wij) zouden naar beneden gekukeld zijn. Daarna terug naar de bus die ons weer terug bracht naar het hotel.
Helaas waren we pas laat terug. Want we wilde misschien nog gaan paardrijden. Maar dat ging nu niet meer lukken. Maar we waren te vroeg om op mijn kamer te gaan zitten. Dus ik uiteindelijk even gaan kijken bij het zwembad. Hier waren er meer van de groep. Het was een heel mooi zwembad, maar ontzettend koud. Dus ik was niet van plan erin te gaan. Tot een klein meisje ons erop wees dat een eindje verder het verwarmde bad was. Ik heb me over laten halen en ben hier dus mee ingegaan. En ik moet zeggen, de temperatuur was best prima. Maar toen er na 30 min allemaal kinderen bommetjes begonnen te doen hadden we het wel gezien daar. Maar nu was de zon voort weg en we zitten boven in de bergen. Dus eruit was niet zo aangename temperatuur. Snel naar mijn kamer gerend en gelukkig was de douche warm! Vanavond ook weer niet te laat naar bed, want morgen vertrekken we weer om kwart over 7 naar de volgende plaats. Dat wordt dus weer vroeg opstaan. Maar ik ben er inmiddels aan gewend! Uitslapen doen we wel weer als we thuis zijn!!
8 augustus
Vandaag weer een echte reisdag. En de enige fototoestel was het huis bij het geboortedorp van Mandela. We denken dat we ook gevonden hebben waar hij begraven is op de berg, maar dit weten we niet zeker. De familie wil deze niet open stellen voor publiek, daarom is de precieze plek op de heuvel niet helemaal bekend. Maar ik heb een foto van wat wij dachten dat het graf was. Schijnbaar was het geboortedorp van Mandela Qubu en niet Mveba zoals de lonen planeten mij vertelde. Dus nu ben ik een beetje in de war wat het was.. Misschien is ooit de naam veranderd of zo. Ik weet het niet. Qubu dus.
Verder hebben we alleen koffie en plasstops gehouden. En we hebben geluncht natuurlijk. Wel hebben we ruim 1 uur stil gestaan. Er was een ongeluk gebeurd en er was geen alternatieve route. Na 1 half uur gingen ik en 3 andere een stukje lopen. We waren het beu om in de bus te zitten. Dus liepen we langs de file af naar voren. En na een stukje lopen kwamen we bij de plaats van het ongeluk, dus waren we in eens "ramptoeristen" geworden (dus ja ik heb foto's van de vrachtauto). Er was een vrachtauto door de vangrail gereden en deze hing half de berg af. Zijn lading hout was ook naar beneden gedonderd en had denk ik voor remming gezorgd zodat de truck niet verder naar beneden was gerold. Het raam van de vrachtauto aan de kant van de chauffeur was helemaal kapot, dus deze zal de komende tijd wel hoofdpijn hebben. Deze was trouwens al weg met de ambulance en dus hoefde ik gelukkig niks te doen. Toen we hier aankwamen was de politie net zo ver dat er omstebeurt auto's langs konden. Dus hebben we hier gewacht op de bus en zijn we snel ingestapt om verder te rijden. Maar dit was wel het spannendste van vandaag... De rest was zitten en naar buiten staren. En wat kletsen met elkaar in de bus. Maar door dat oponthoud waren we wel later dan gepland bij de lodge en was het het laatste stuk donker waardoor je niet meer naar buiten kon staren. Gelukkig hebben we morgen weer een leuke drukke dag voor de boeg. Eerst wandelen met olifanten (ernaast en niet erop), dan knuffelen met cheeta's en als laatste nog de laatste safari van deze reis! Ik hoop nog een luipaard te spotten, dan heb ik de big 5 compleet. Maar de hoop heb ik eigenlijk al op gegeven, aangezien je deze beesten eigenlijk amper spot tijdens safari's. Maar wie weet.. I'll keep you posted!
Vandaag was weer met name een reisdag. We gingen naar de Drakensbergen. Ik had vannacht eindelijk een normale lengte slaap gehad dus vandaag weer eens geen moeite met het open houden van mijn ogen zoals ik de afgelopen reisdagen had. Ik had best veel energie en baalde dat ik in de bus moest zitten. We hadden een kronkelweg, dus lezen ging ook niet zonder misselijk te worden. Maar gelukkig is het altijd gezellig in de bus met hier en daar een grapje (bijv een snoepje voeren aan iemand die met mond wagenwijd open ligt te slapen). Gelukkig hebben we wel enkele stops gemaakt. De eerste was bij een tankstation om te tanken (duh) en om wat te drinken en naar het toilet te gaan. De 2e stop was bij de Capture Sire van Mandela. Ik ben hier iets meer te weten gekomen over hem, want ik moet eerlijk bekennen dat ik me niet had ingelezen. Zo weet ik nu dat Nelson niet zijn officiële voornaam was (deze heeft hij op school van de juf gekregen omdat het gangbaarder was om een Engelse naam te hebben). Zijn echte naam was Rolihlahla Mandela. Hij was een zoon van een Xhosa chef en werd geboren op 18 juli 1918 in Mveso. In Johannesburg is hij in aanraking gekomen met de politiek, waar hij ook zijn diploma in rechten haalde. In 1944 vormde hij met 2 anderen de Youth League of the African National Congressen (ANC). In de jaren 50 was hij een van de frontmannen van de campagnes van de ANC tegen de apartheid. Hiervoor werd hij in 1952 opgepakt en gestraft. Maar daarna zat hij nog niet vast. In 1964 is hij nog eens opgepakt (na lang onderduiken) en moest hij voorkomen en werd hij veroordeeld voor sabotage en het opzetten van een revolutie. Hiervoor kreeg hij levenslang, waarvan hij er 18 jaar heeft doorgebracht op robbeneiland (waar ik ook nog naar toe ga) en daarna op het vasteland. Hij kwam in 1990 vrij. In 1991 werd hij verkozen tot president van de ANC, in 1993 won hij de Nobelprijs voor de vrede en in 1994 werd hij president van Zuid Afrika. In 2013 is hij gestorven op 95 jarige leeftijd. Ik dacht altijd dat hij onschuldig in de gevangenis had gezeten, maar nu ben ik er dus achter gekomen dat hij bommen heeft gelegd en mensen heeft gedood. Dus dan is het niet helemaal onterecht. De plaats waar we nu waren was in ieder geval de plaats waar hij is opgepakt op 5 augustus 1964. We waren hier dus bijna 52 jaar later op die plek, scheelde 1 dag. Best bijzonder als je daar over na denkt. Hier stond ook een heel mooi monument dat daar geplaatst is 50 jaar later. Dus dit was best een interessante stop. Weer iets geleerd.
Daarna zijn we ook nog gestopt bij de howick falls. Niet echt fantastisch om foto's te maken, er stond een hek en de waterval lag in de schaduw. Maar de waterval zelfs was wel mooi. Het was nog best een trip naar ons hotel, want het was zo'n kronkelweg door de bergen. Dus de bus kon niet zo snel. En het begon al donker te worden. Dus veel van de omgeving heb ik ook niet gezien, maar we hebben het gehaald. En het resort waar we nu zitten is ook weer erg sjiek. We hadden zelfs entertainment bij het diner! Ik ben wel op tijd naar bed gegaan, want ik was toch wel moe. Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg uit bed, een redelijk normale tijd zelfs!
7 augustus
Vandaag vertrok de bus om kwart over 8. Dus ik kon tot kwart over 7 in bed blijven. Het voelde als uitslapen. We gingen met de bus naar Underberg. Hier zouden 4x4 drive auto's op ons wachten om met ons omhoog te gaan naar sani pass en naar Lesotho. De weg naar Sani Pass is een reis naar het dak van Zuid Afrika. Het is een spectaculaire tocht met haarspeldbochten omhoog en het brengt je dan naar Lesotho. Dit is de hoogste pass in Zuid Afrika met zijn 2865m en het uitzicht is dan ook erg adembenemend. En het is hier winter... Dus er lag SNEEUW! Dus je kunt je voorstellen dat het daar fris was. We zaten in een 4x4 drive auto voor 7 personen. Maar de achterbank, waar ik het eerste stuk heb gezeten was niet erg comfortabel en ook niet handig voor het maken van foto's. Na een stukje ben ik van auto geruild, omdat deze iets groter was en dus iets meer plek had. En hier zat ik gewoon op de midden achterbank waar de ramen open konden en ik dus wel mooie foto's kon maken. Ook zijn we gestopt bij verschillende viewpoints waar je ook echt mooie foto's kon maken. En de weg ernaartoe is echt heel smal, stijl en hobbelig. De gidsen noemde het de echte Afrikaanse massage. En het was nu glad vanwege de sneeuw. Onderweg moesten we op een gegeven moment langs een gestrande vrachtauto. Deze stond vast en kon niet verder. Op de terugweg stond hij er nog steeds.
We moesten halverwege door de douane, want Lesotho is een apart land van Zuid Afrika. Dus dat betekende weer 4 stempels in mijn paspoort. Zo komt deze wel vol, haha. En zonder paspoort kom je er dus ook niet in. Lesotho is het hoogste koninkrijk ter wereld. Het land is groter dan België en net kleiner dan Nederland. In 1966 is het onafhankelijk geworden van Engeland. In Lesotho wonen de Basotho bevolking en dit volk lijkt een beetje op de nomaden. In de zomer zijn ze bovenin de bergen te vinden met hun vee, in de winter trekken ze naar de lager gelegen gebieden. Wij zijn even in een dorpje daar westen kijken en hier kregen we uitleg over dit volk en hebben we hun brood en bier geproefd. Het brood was lekker, het bier zeer zeker niet. Nog viezer dan gewoon bier in Nederland! Maar het was erg interessant om dit dorpje te zien.
Daarna hebben we gegeten bij the highest pub of Afrika (2874m). Helaas was de lasagne koud, maar verder smaakte het buffet daar beat prima. Het waaide daarboven wel ontzettend. Dus toen ik een foto van het uitkijkpunt daar wilde maken, waaide ik bijna de berg af. Maar het is me gelukt en ik heb echt prachtige foto's. Zeker een aanrader deze tocht! Toen moesten we nog terug naar beneden. Ook dit was weer erg indrukwekkend. Ik ben blij dat we een goede chauffeur hadden, want een klein foutje en de jeep (en wij) zouden naar beneden gekukeld zijn. Daarna terug naar de bus die ons weer terug bracht naar het hotel.
Helaas waren we pas laat terug. Want we wilde misschien nog gaan paardrijden. Maar dat ging nu niet meer lukken. Maar we waren te vroeg om op mijn kamer te gaan zitten. Dus ik uiteindelijk even gaan kijken bij het zwembad. Hier waren er meer van de groep. Het was een heel mooi zwembad, maar ontzettend koud. Dus ik was niet van plan erin te gaan. Tot een klein meisje ons erop wees dat een eindje verder het verwarmde bad was. Ik heb me over laten halen en ben hier dus mee ingegaan. En ik moet zeggen, de temperatuur was best prima. Maar toen er na 30 min allemaal kinderen bommetjes begonnen te doen hadden we het wel gezien daar. Maar nu was de zon voort weg en we zitten boven in de bergen. Dus eruit was niet zo aangename temperatuur. Snel naar mijn kamer gerend en gelukkig was de douche warm! Vanavond ook weer niet te laat naar bed, want morgen vertrekken we weer om kwart over 7 naar de volgende plaats. Dat wordt dus weer vroeg opstaan. Maar ik ben er inmiddels aan gewend! Uitslapen doen we wel weer als we thuis zijn!!
8 augustus
Vandaag weer een echte reisdag. En de enige fototoestel was het huis bij het geboortedorp van Mandela. We denken dat we ook gevonden hebben waar hij begraven is op de berg, maar dit weten we niet zeker. De familie wil deze niet open stellen voor publiek, daarom is de precieze plek op de heuvel niet helemaal bekend. Maar ik heb een foto van wat wij dachten dat het graf was. Schijnbaar was het geboortedorp van Mandela Qubu en niet Mveba zoals de lonen planeten mij vertelde. Dus nu ben ik een beetje in de war wat het was.. Misschien is ooit de naam veranderd of zo. Ik weet het niet. Qubu dus.
Verder hebben we alleen koffie en plasstops gehouden. En we hebben geluncht natuurlijk. Wel hebben we ruim 1 uur stil gestaan. Er was een ongeluk gebeurd en er was geen alternatieve route. Na 1 half uur gingen ik en 3 andere een stukje lopen. We waren het beu om in de bus te zitten. Dus liepen we langs de file af naar voren. En na een stukje lopen kwamen we bij de plaats van het ongeluk, dus waren we in eens "ramptoeristen" geworden (dus ja ik heb foto's van de vrachtauto). Er was een vrachtauto door de vangrail gereden en deze hing half de berg af. Zijn lading hout was ook naar beneden gedonderd en had denk ik voor remming gezorgd zodat de truck niet verder naar beneden was gerold. Het raam van de vrachtauto aan de kant van de chauffeur was helemaal kapot, dus deze zal de komende tijd wel hoofdpijn hebben. Deze was trouwens al weg met de ambulance en dus hoefde ik gelukkig niks te doen. Toen we hier aankwamen was de politie net zo ver dat er omstebeurt auto's langs konden. Dus hebben we hier gewacht op de bus en zijn we snel ingestapt om verder te rijden. Maar dit was wel het spannendste van vandaag... De rest was zitten en naar buiten staren. En wat kletsen met elkaar in de bus. Maar door dat oponthoud waren we wel later dan gepland bij de lodge en was het het laatste stuk donker waardoor je niet meer naar buiten kon staren. Gelukkig hebben we morgen weer een leuke drukke dag voor de boeg. Eerst wandelen met olifanten (ernaast en niet erop), dan knuffelen met cheeta's en als laatste nog de laatste safari van deze reis! Ik hoop nog een luipaard te spotten, dan heb ik de big 5 compleet. Maar de hoop heb ik eigenlijk al op gegeven, aangezien je deze beesten eigenlijk amper spot tijdens safari's. Maar wie weet.. I'll keep you posted!
